(c) 2008 by CorsaTeam

     webmaster by Krystian G.

OPEL CORSA B model  z 1997 roku

Na podstawie informacji prasowej General Motors z marca 1997 roku.

W Europie Corsa B była dostępna w nadwoziu trzy lub pięciodrzwiowym. Długość nadwozia to 3729 mm a rozstaw kół wynosi 2443 mm, obie te wartości są jednymi z największych w tej klasie, co przekłada się na ilość miejsca dla pasażerów. Np. miejsce na nogi mierzone od punktu oparcia pięt do punktu oparcia biodra wynosi 1032 mm z przodu i 902 mm z tyłu. Całkowita szerokość 1608 mm daje 1304 mm na poziomie ramion. Miejsca nad głową jest także wystarczająco gdyż wysokość auta wynosi 1608 mm. Przestrzeń bagażowa dla pięciu pasażerów wynosi 280 l w wersji pięciodrzwiowej i 260 l w wersji trzydrzwiowej. Złożenie jednej części tylnych siedzeń daje pojemność 1050 l a obydwóch 1150 l. Kąt pochylenia tylnych siedzeń może być regulowany w trzech zakres co daje możliwość poszerzenia przestrzeni bagażowej o 35 l bez zmniejszania ilości siedzeń.
Krótko po swojej premierze w 1993 roku Corsa B otrzymała status lidera w swojej klasie. Bezpieczna, przestronna i komfortowa z wieloma atrybutami dostępnymi do tej pory w większych samochodach była dokładnie tym, czego klienci oczekiwali w tym segmencie aut. Dwa style nadwozia odpowiadały różnym potrzebom klientów. Wersja trzydrzwiowa przeznaczona była dla ludzi w stanie wolnym lub rodzin potrzebujących drugi samochód. Wersja pięciodrzwiowa, posiadająca prawie pionowe drzwi tylne bardziej pasowała na samochód rodzinny. Styl samochodu przede wszystkim stanowił optymalną mieszankę formy i funkcjonalności.
Wszystkie te zalety pozwoliły Corsie "trafić" nie tylko do typowych nabywców małych samochodów ale także znaleźć nowy typ nabywców. Samochód ten prawie przez cały czas sprzedaży zajmował pierwsze miejsce w swojej klasie w Niemczech i przodował na rynku brytyjskim, hiszpańskim i portugalskim. Należał do trójki najlepiej sprzedających się samochodów w Europie (w swojej klasie).
Bardzo duży wpływ na odniesiony sukces miał fakt, że Corsa wyznaczyła nowy wizerunek samochodu dla kierowców, dla których styl ważniejszy jest od wielkości. "Zamiast demonstrować swój status przez swój samochód", mówił Willibald Wagner, szef działu badania rynku Opla, "ci ludzie robią to poprzez swoje wykształcenie, ubiór czy zachowanie i z rozmysłem wybierają mały samochód, ponieważ większy nie jest im potrzebny".
Podczas gdy faktycznie duży procent nabywców Corsy może pochwalić się wyższym wykształceniem (około 40% w Wielkiej Brytanii na przykład) to jednak Corsa odpowiada ludziom o bardzo różnym statusie społecznym w wielu krajach. Dotyczy to także przedziałów wiekowych. We Włoszech, Hiszpanii i Niemczech najchętniej jest prowadzona przez ludzi w wieku od 18 do 30 lat, podczas gdy we Francji i Wielkiej Brytanii przeważają ludzie w wieku od 31 do 45 lat. W Niemczech, gdzie rynek małych samochodów nie jest zbyt duży (20 % całego rynku samochodów), nabywcy Cors zarabiają średnio tyle samo co nabywcy limuzyn.
Obok innowacji technicznych, bezpieczeństwa i wnętrza jednym z głównych powodów popularności Corsy jest jej zewnętrzny wizerunek. Jej styl odzwierciedla dokładnie to czym Corsa jest - inteligentnym i sympatycznym samochodem. Razem z Tigrą, Corsa zdobyła ponad 20 międzynarodowych nagród za styl i design.

Facelifting '97

 W 1997 roku Corsa przeszła facelifting. Hideo Kodama, szef stylistów i nieoficjalny ojciec Corsy powiedział "Po co zmieniać tak dobry wygląd?" Zgodnie z tymi słowami zespół skoncentrował się na detalach, przyciągających wzrok i wyostrzających pozytywne cechy. Najbardziej rzucające się w oczy zmiany to nowe zderzaki bardziej trapezowy grill i większe chromowane logo. Nowy design był typową transformacją Corsy: mały samochód Opla nieco urósł bez utraty czaru, indywidualności i praktyczności. Dodatkowo zaoferowano 12 kolorów nadwozia i różnokolorowe dywaniki, jednak zmiany techniczne sięgnęły dużo głębiej niż zmiany stylistyki. Poprawiono karoserię, zawieszenie i wprowadzono elektryczne wspomaganie kierownicy (EPS), zrezygnowano ze starych ośmiozaworowych silników na rzecz silników serii Ecotec. Zastosowano po raz pierwszy trzy cylindrowy (z czterema zaworami na cylinder) silnik o mocy 55KM spalający 5.8l/100km. Opel pomyślał także o szczegółach codziennego życia kierowcy udostępniając szereg praktycznych schowków i półek. Pomimo pełno wymiarowej poduszki pasażera Corsa nadal posiada wygodny "schowek na rękawiczki". Model '97 zachował ergonomiczną i przejrzystą deskę rozdzielczą. Zastąpiono jednak dotychczasowy mechaniczny prędkościomierz wersją elektroniczną, która jest dokładniejsza i cichsza. Pomiar zaczyna się już od 4 km/h co jest dużą zaletą w terenie miejskim. Prędkościomierz ten może być w prosty i szybki sposób przeprogramowany przez ASO Opla dla innych wymiarów opon. Każdy model wyposażony jest trzyczęściowy wyświetlacz podający datę, godzinę, temperaturę na zewnątrz oraz informacje z zamontowanego radia. Dodatkowo dostępny jest ręcznie lub elektrycznie sterowane okno dachowe oraz klimatyzacja (CFC-free)

Silnik 1.0 12V

 Kiedy Opel rozpoczął w 1991 roku pracę nad benzynowym silnikiem o pojemności 1l postawił mu dwa zadania. Po pierwsze miał on rozszerzyć ofertę silnikową Corsy, który obejmowała wtedy cztery silniki benzynowe i dwa silniki diesla o mocach od 45KM do 106KM. Po drugie miał on zapewnić niespotykaną do tej pory efektywność. Inżynierowie pracujący nad tym silnikiem spełnili wszystkie postawione zadania. Nowy silnik miał być mniejszy, lżejszy, bardziej ekonomiczny i równocześnie oferować większe osiągi i elastyczność. Dodatkowo miał cechować się niską emisją zanieczyszczeń oraz niskimi kosztami serwisowania. Inżynierowie jednomyślnie stwierdzili, że aby spełnić takie wymagania trzeba było zastosować najnowocześniejsze rozwiązania technologiczne. Dr. Joachim Quarg, przewodzący zespołowi opracowującemu nowy silnik: "Wymóg pojemność 1 litra i zachowanie niezrównanej ekonomii nieuchronnie kierował nas w stronę koncepcji trzech cylindrów". W rezultacie Opel jako pierwszy europejski wytwórca samochodów zastosował silnik trzycylindrowy, dwunastozaworowy w regularnej produkcji.
Z powodów termodynamicznych silniki o zapłonie iskrowym są najbardziej efektywne przy pojemnościach cylindra około 500 cm3. Pojemność ta nie powinna być mniejsza niż 300 cm3. Cztero-cylindrowy silnik o pojemności cylindra 250 cm3 przekroczyłby ten limit. Trzy cylindry mają swoje zalety w stosunku do czterech. Mniejsze tarcie wpływa na lepszą ekonomię, silnik może być mniejszy i lżejszy a także szybszy na mniejszych obrotach.
Zawory pracują na dwóch wydrążonych w środku wałkach rozrządu. Każdy z tych wałków waży 590 gm mniej od wałków konwencjonalnych. Są one wykonane w procesie odlewu utwardzonego (kokilowego), który nie potrzebuje specjalnego traktowania ani dodatkowego utwardzania co zwiększa ekologiczność procesu. Ekstremalnie małe popychacze zaworów czy "mikor-hydrofiltry", są najmniejsze z dotychczas opracowanych w silnikach samochodowych. Oprócz tego, że ważą mniej i zapewniają większą efektywność trzy-cylindrowego silnika, mają także inne zalety. Np. nie potrzebują konserwacji, od momentu automatycznej regulacji zapewniają poprawny luz przez cały czas. Bardzo zaawansowanym i niespotykanym w silnikach o takich pojemnościach rozwiązaniem jest użycie małych krzywików popychających zamiast tłoków zaworowych. Zmniejsza to tarcie w cylindrze o około 70%. Redukcja ta wpływa na późniejsze oszczędności paliwa i większą trwałość. Na przykład według testów EU93/116 silnik ten wymaga tylko 5.8l/100km. Decyduje to o tym, że Corsa 1.0 12V jest najbardziej ekonomicznym samochodem europejskim w swojej klasie. Jak większość nowoczesnych silników ta 12-zaworowa jednostka napędowa używa systemu sekwencyjnego wtrysku zapewniającego optymalną mieszankę paliwa i powietrza dla efektywnego spalania. Nowością jest sposób przygotowania mieszanki, bardziej ekologiczny i zapewniający ekonomiczniejsze zużycie paliwa przy jednoczesnym zapewnieniu wymaganej mocy. Tak jak we wcześniejszych rozwiązaniach końcówka wtryskiwacza wtryskuje paliwo w każdy otwór tak samo jak powietrze. W procesie tym tworzy się mieszanka przypominająca parę. Dalej, mikroskopijne otwory tworzą kropelki, które są wielkości 1/3 kropelek powstających podczas konwencjonalnego wtryskiwania. Dopływ mieszanki do komory spalania jest tak zaprojektowany, żeby paliwo nie osiadało na ściankach rury doprowadzającej paliwo ani na ściankach cylindra. Jest to korzystne dla środowiska, ponieważ zapobiega wydostawaniu się nie spalonego paliwa do atmosfery przez układ wydechowy. Pomimo tych właściwości zespół pracował nad dalszym zmniejszeniem emisji spalin. Jednym z wyników tych starań jest położenie trójdrożnego konwertera katalitycznego (katalizator?) o zamkniętym obiegu, który został umieszczony obok silnika bardzo blisko rury wydech. W rezultacie konwerter ten nagrzewa się znacznie szybciej i nawet w czasie ruchu miejskiego, który zazwyczaj ogranicza szybszą jazdę i wymusza dużo postojów (obie te rzeczy powodują utratę ciepła w konwerterze) utrzymuje optymalną temperaturę pracy. Dodatkowo czterozaworowy silnik został wyposażony w specjalny system recyrkulacji spalin, który jest w precyzyjny sposób kontrolowany przez elektronikę silnika i odgrywa kluczową rolę w procesie redykcji emisji spalin i zużycia paliwa. W procesie zapłonu zastosowano nowy "system wczesnego rozpoznawania". W normalnym układzie wtryskowym starter musi obrócić się raz aby elektronika silnika mogła określić położenie wałka rozrządu. Dużą zaletą nowego systemu jest fakt, że elektronika wie, jakie jest położenie wału od razu po włączeniu zapłonu. W rezultacie silnik startuje bardzo szybko, ponieważ pierwszy impuls wtryskowy jest zoptymalizowany poprzez eliminację "obrotu poszukiwawczego" startera. Mieszanka jest zapalana przez zaawansowany system funkcjonujący bez tradycyjnych komponentów takich jak dystrybutor, centralna cewka zapłonowa czy wysokonapięciowe kable. Użyto systemu zapłonu tak małego, że mieści się pomiędzy dwoma wałami rozrządu i jest podłączony do systemu sterowania przez jeden niskonapięciowy kabel. Aby było to możliwe, każdy cylinder zaopatrzono w cewkę zapłonową umieszczoną na prawo powyżej kadłuba świecy zapłonowej. Cewki zasilane są niskim napięciem ale w odpowiednim momencie zapewniają świecom wysokie napięcie potrzebne do zapłonu. Zaletą tego rozwiązania jest brak ograniczeń na wielkość struktury i eliminacja niektórych części mechanicznych. Świece także funkcjonują lepiej, zapewniając kompletne spalanie mieszanki co powoduje niższą emisję spalin. System zapłonu jest bezobsługowy a świece mają żywotność określaną na minimum 60 000 km. Wiele wkładu włożono w podwyższenie efektywności silnika i ochronę środowiska przez redukcję spalania i emisji spalin. Na przykład czujnik spalania stukowego pozwala na optymalny stopień sprężania (10.1:1) i pozwala silnikowi spalać paliwo oktanowo niższe o jeden numer od 91 RON w górę bez ryzyka uszkodzeń. System zapłonowy jak inne elementy silnika jest monitorowany i regulowany przez jednostkę sterującą stworzoną przy współpracy z firmą BOSCH. Jednostka ta znana jako ECM (Electronic Control Module) jest "mikro-hybrydowym" system o wiele bardziej zminiaturyzowanym niż tradycyjne system (jego wymiary to 150 x 100 x 10 mm). Jest też bardziej odporny na uderzenia i temperaturę. Pozwala to na zamontowanie go bezpośrednio na rurze doprowadzającej (po raz pierwszy na świecie). W czasie projektowania inżynierowie Opla rozważali różne możliwości, ale pozostali przy koncepcji żeliwnego bloku silnika. Dr. Querg wyjaśniał, że jest wiele ważnych powodów podjęcia takiej decyzji: "Jednym z czynników wpływających na stopień wibracji trzy cylindrowego silnika jest odległość pomiędzy cylindrami. Dlatego starano się aby była ona jak najmniejsza". W rezultacie wynosi ona tylko 5.5 mm. Taka grubość metalu pomiędzy cylindrami w silniku z aluminiowym blokiem powodowała by bardzo dużo komplikacji. Żeliwny blok silnika jest krótszy i sztywniejszy od aluminiowego i bardziej efektywnie redukuje głośność i wibracje. Jest także tańszy w produkcji o 50% a koszty te można zainwestować w inne elementy silnika. Na przykład na przezwyciężenie efektu pedału korbowego (?), który zachodzi w silniku z nieparzystą liczbą cylindrów przez zastosowanie przeciwwag na wale korbowym. Opracowano także specjalną aluminiową ramę drabinkową redukującą wibracje przez połączenie podstaw silnika, które normalnie są instalowane osobno. Spokojna praca jest osiągnięta przez precyzyjne położone kauczukowe podstawy. W efekcie blok silnika waży tylko 21 kg. Cały silnik waży tylko 82.5 kg i jest o 12.5 kg lżejszy niż cztero-cylindrowy silnik 1.2. Nowa jednostka jest także mniejsza ma długość 375 mm, szerokość 482 mm i wysokość 609 mm (1.2 litra: 490x533x636). Aluminiowe głowice cylindrów także są lekkie (ważą 8.7 kg). Tłoki ważą 184.5 gm a razem ze sworzniami i prętami połączeniowymi ważą 615 gm.
Poza bezobsługowymi komponentami takimi jak system zapłonu, hydrauliczne popychacze czy łańcuch wałka rozrządu, inżynierowie Opla opracowali inne rozwiązania zmniejszające koszty serwisowe. Przykładem może być filtr oleju, który normalnie w małych silnikach umieszczony jest na spodzie lub boku silnika. W nowym silniku jest on umieszczony na górze przez co jest bardzo łatwo dostępny. Ważny też jest fakt, że nie ma konieczność odzyskiwania metalowych obudów gdyż filtr składa się z jednorazowych papierowych wkładów i stałych mocowań, które mogą być ponownie używane. Użyte smary mogą być spuszczone przez zanurzaną tubę, która dociera do dna miski olejowej lub odwadnia poprzez zwykłe otwory śrubowe.
Trzy cylindrowy silnik o mocy 40 kW (55 KM) z pojemności 973 cm3, osiąga prędkość 160 km/h i potrzebuje 18 sekund na przyspieszenie do 100 km/h. Przyspieszenie z 80 do 120 km/h na piątym biegu zabiera mu 27.5 sekund. Maksymalny moment obrotowy 82 Nm przy obrotach 2800. Minimum 90% tego momentu dostępne jest od 1500 do 5600 obrotów.

Pozostałe silniki

Silniki o pojemności 1.2l i 1.4l zostały usprawnione pod względem jakości pracy i ekonomii. W testach EU 93/119 silnik 1.2 zużywa tylko 6.5 l/100 km a 1.4 7.4 l/100 km. Oba silniki wyposażone są w centralny wytrysk i elektroniczne sterowanie silnikiem z czujnikiem spalania stukowego. Silnik 1.2 produkuje maksymalnie 88 Nm momentu obrotowego prz 2 800 obrotach na minutę. Przy pięciobiegowej manualnej skrzyni biegów osiąga prędkość 145 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 20 sekund. Silnik 1.4 dostarcza 106 Nm momentu na 3000 obrotach. Jego maksymalna prędkość to 155 km/h a przyspieszenie do 100 km/h to 15 sekund. Model z tym silnikiem może być wyposażony w automatyczną skrzynię biegów,
Szesnastozaworowe silniki 1.4 i 1.6 z serii ECOTEC są kontrolowane przez wyrafinowany system kontroli silnika. Systemy wtrysku i zapłonu obsługują każdy z czterech cylindrów osobno zapewniając optymalną mieszankę paliwowo-powietrzną dostarczaną przez dwudyszne końcówki w każdym cylindrze. Stopień sprężania w tych silnikach wynosi 10.5:1 i jak inne silniki benzynowe w Corsie posiadają bezpośredni wtrysk (bez dystrybutora) ze zintegrowanym czujnikiem spalania stukowego. Silnik 1.4 produkuje 66 kW (90 KM) mocy na 6000 obrotów i maksymalny moment 125 Nm na 4000 obrotów. 105 Nm jest dostępnych już na 2 000 obrotów. Przyspieszenie od 80 do 120 km/h na piątym biegu zajmuje Corsie z tym silnikiem 16 sekund. Przyspieszenie od 0 do 100 km/h zajmuje jej tylko 11 sekund. Średnie spalanie utrzymuje się w okolicach 7.4l/100 km (wg EU 93/116). Silnik 1.6 16V to 78 kW (106 KM) mocy i maksymalne prędkość 192 km/h. Podczas gdy maksymalny moment 146 Nm osiągany jest przy 4000 obrotów to 126 Nm jest dostępne już na 2000 obrotów. Przyspieszenie od 80 do 120 km/h na piątym biegu zajmuje Corsie GSi 14 sekund a sprint do 100 km/h 10.5 sekundy. Średnie spalanie (wg EU 93/116) wynosi 7.8 l/100 km.
Szeroką gamę silników kończą dwa silniki Diesla. W tych obu bardzo ekonomicznych silnikach paliwo jest wtryskiwane pośrednio w komorę wirową. Na każdą komorę spalania przypadają dwa zawory aktywowany przez górny wał rozrządu. Oba posiadają elektroniczny kontroler recyrkulacji spalin, katalizator z system podgrzewania i ceramicznymi świecami żarowymi. Znacznie ułatwia to start zimnego silnika i zmniejsza emisję spalin w trakcie nagrzewania. System zapewnia bardzo krótki czas nagrzewania, około 2 sekund przy temperaturze na dworze -20 °C.
Diesel o pojemności 1.7 l ma moc 44 kW (60 KM) osiąganą przy 4400 obrotach i dostarcza maksymalnego momentu 112 Nm na 2650 obrotach. Zużycie paliwa to 5.3 l/100 km (wg EU 93/116). Przyspiesza do 100 km/h w 16.5 sekundy osiągając maksymalną prędkość 155 km/h. Silniejszy turbodoładowany silnik diesla o pojemności 1.5 l dostarcza 49 kW (67 KM) mocy na 4600 obrotów i 132 Nm maksymalnego momentu obrotowego osiąganego ma 2600 obrotach. Zużycie paliwa tp 5.4 l/100 km. Prędkość maksymalna 165 km/h, przyspieszenie od 0 do 100 km/h trwa 14 sekund as od 80 do 120 km/h na piątym biegu 19 sekund.
Dostosowano przełożenia skrzyni biegów do każdego z użytych silników. Pięciobiegowa skrzynia manualna jest teraz bardziej precyzyjna. Czterobiegowa automatyczna skrzynia dla silnika 1.4 oferuje trzy tryby pracy (Ekonomiczny, Sportowy, Zimowy) pozwalając dostosować styl jej pracy do własnych upodobań lub warunków drogowych. W trybie ekonomicznym silnik pozostaje zawsze najbliżej najbardziej ekonomicznych obrotów. Tryb sportowy włączany przez przycisk na gałce przesuwa punkty zmiany biegów na wyższe prędkości obrotowe silnika aby uzyskać jak najlepsze osiągi. Tryb zimowy uruchamia specjalny program, który powoduje start z trzeciego biegu. Zapobiega to utracie przyczepności i automatycznie wyłącza się powyżej prędkości 80 km/h.

              GG: 210977